Jakimi wężami transportować zboże?
Przepisy dotyczące transportu sypkiej żywności.
Polskie przepisy dotyczące transportu żywności sypkiej, w tym zbóż, są ściśle powiązane z dyrektywami unijnymi EU 10/2011 oraz EU 1935/2004. Kluczowe akty prawne i rozporządzenia implementują te dyrektywy, a odpowiednie instytucje, takie jak IJHARS, GIS i GIW, odpowiadają za ich egzekwowanie i nadzór. Wśród istotnych aktów prawnych obwiązujących w Polsce należy wymienić:
Ustawa z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia:
Ta ustawa wdraża przepisy unijne dotyczące bezpieczeństwa żywności, w tym dyrektywę EU 1935/2004, dotyczącą materiałów przeznaczonych do kontaktu z żywnością. Ustawa ta określa wymagania higieniczne oraz procedury kontroli.
Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wymagań sanitarnych dotyczących środków transportu żywności:
Rozporządzenie to, choć wydane przed przyjęciem EU 1935/2004, zostało zaktualizowane, aby uwzględnić wymogi dotyczące higieny i bezpieczeństwa przewozu żywności zgodnie z prawem unijnym.
Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych:
To rozporządzenie implementuje zasady ustanowione przez rozporządzenie (WE) nr 852/2004 i (WE) nr 853/2004, które są powiązane z przepisami dotyczącymi kontaktu materiałów z żywnością i higieny w transporcie.
Instytucje odpowiedzialne za kontrolę stosowania przepisów
Inspekcja Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych (IJHARS):
IJHARS jest odpowiedzialna za kontrolę jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych na etapie produkcji, przetwarzania i dystrybucji. IJHARS sprawdza zgodność z przepisami dotyczącymi materiałów przeznaczonych do kontaktu z żywnością
Główny Inspektorat Sanitarny (GIS):
GIS odpowiada za nadzór nad przestrzeganiem przepisów sanitarnych, w tym tych dotyczących higieny środków transportu żywności. GIS prowadzi kontrole sanitarne i wydaje odpowiednie decyzje administracyjne.
Główny Inspektorat Weterynarii (GIW):
GIW kontroluje transport produktów pochodzenia zwierzęcego, zapewniając zgodność z unijnymi standardami higienicznymi i sanitarnymi. GIW jest również zaangażowany w rejestrację i zatwierdzanie środków transportu. W przypadku zbóż jednak ta instytucja bardziej będzie zajmowała się jakością transportu pasz dla zwierząt.
W przypadku oznaczania węży, producenci deklarują zgodność z wymogami przepisów unijnych, nas najbardziej interesuje oznaczenie zgodności z Rozporządzeniem EU 1935/2004 i 10/2011 typ E. Rozszyfrujmy zatem, co one w praktyce oznaczają.
EU 10/2011, to rozporządzenie wydane przez Komisję Europejską w sprawie zastosowania tworzyw sztucznych przeznaczonych do kontaktu z żywnością, ich składu, możliwości transferu jego cząstek do żywności, z którą mają kontakt, wpływu na zdrowie i skład żywności.
W rozporządzeniu tym (załącznik III) podano metody weryfikacji zachowania się tworzyw sztucznych w kontakcie z substancjami modelowymi, mającymi imitować żywność, których skład chemiczny i przeznaczenie przedstawia się następująco:
Płyn modelowy A - Etanol 10 % (v/v) - Imituje żywność, która doskonale rozpuszcza się w wodzie.
Płyn modelowy B - Kwas octowy 3 % (w/v) - Imituje żywność, która doskonale rozpuszcza się w wodzie, o pH mniejszym niż 4,5 (kwaśną).
Płyn modelowy C - Etanol 20 % (v/v) - Imituje żywność, która doskonale rozpuszcza się w wodzie, która zawiera do 20% alkoholu (np. piwo, wino) oraz żywność, która zawiera substancje organiczne powodujące rozpuszczanie się ich w tłuszczach i olejach (przykładowo witaminy A, D, E i K, często obecne w żywności)
Płyn modelowy D1 - Etanol 50 % (v/v) - Imituje żywność o wysokiej zawartości alkoholu etylowego (np. wódka, koniak), oraz żywność zawierającą olej w wodzie (np. większość dań gotowych)
Płyn modelowy D2 - Olej roślinny - Imituje żywność posiadających warstwę wolnych, nie wymieszanych z płynem tłuszczy na powierzchni.
Substancja modelowa E - Poli(tlenek 2,6-difenylo-p-fenylenu), wielkość cząstki 60-80 mesh, wielkość porów 200 nm. Ta substancja ma imitować żywność suchą, sypką lub głęboko mrożoną, znana jest pod handlową nazwą "Tenax". Jest to porowaty polimer, którego właściwości absorpcyjne są porównywalne właśnie z suchą żywnością, w tym z ziarnami zbóż.
Rozporządzenie to określa limit uwolnienia cząstek określonego materiału z jakiego zrobiony jest wąż do substancji modelowej w określonych warunkach. Uwzględniając te warunki obliczmy, jak dużo materiału z którego wykonany jest wąż może przeniknąć do zboża.
Załóżmy, że nasz wąż ma średnice 51mm (2”) i jest długości 10 metrów. Limit migracji specyficznej, określonej jako SML, dla Tenaxu wynosi 10 mg na każdy kilogram żywności. Uwzględniając powierzchnie kontaktu węża, czyli ściankę wewnętrzną, z transportowaną substancją modelową, aby wąż uznać za zgodny z przepisami, w kilogramie zboża które przeszło przez nasz wąż nie może znajdować się więcej niż około 7,8 mg materiału ze ścianki węża.
Obecność niepożądanych materiałów w żywności, może zostać wykryte na każdym etapie monitorowania jego jakości, np. w punkcie skupu zboża przez laboratoria funkcjonujące przy skupach, czy podczas rutynowej kontroli przez jedną z instytucji (GIS), które zostały do tego powołane. Dlatego istotne jest aby posiadać sprzęt do transportu zboża zgodny z przedstawionymi wymogami.
Posiadanie przez producenta żywności w tym rolników, deklaracji zgodności węży z przepisami unijnymi jest absolutnie konieczne, gdyż gwarantuje zachowanie wysokiej jakości i standardów produktów wprowadzanych do dystrybucji.
EU 1935/2004, są Rozporządzeniem Parlamentu i Rady Europejskiej z dnia 27 października 2004 r. w sprawie materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością, zawiera listę niedozwolonych materiałów. W praktyce oznacza to, jakich konkretnych substancji i związków chemicznych, nie może zawierać wąż, przeznaczony do transportu żywności.
Przepisy te obejmują m.in. wymagania dotyczące migracji substancji z materiałów do żywności oraz zasady dobrej praktyki produkcyjnej (GMP).
Rozporządzenie obejmuje 17 grup materiałów, takich jak metale, szkło, ceramika, papier, guma i inne, które mogą mieć kontakt z żywnością. Każda z tych grup może podlegać dodatkowym specyficznym przepisom dotyczącym migracji substancji oraz zasad GMP.
W kontroli i egzekwowaniu przepisów określonych w rozporządzeniu kluczową rolę odgrywa ECHA, czyli Eropejska Agencja Chemikaliów, która zapewnia zgodność z przepisami oraz przeprowadza oceny ryzyka dla zdrowia ludzkiego.
W Polsce za nadzór nad przestrzeganiem przepisów dotyczących materiałów do kontaktu z żywnością odpowiada m.in. Główny Inspektorat Sanitarny (GIS) oraz Inspekcja Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych (IJHARS), o czym wspominaliśmy wcześniej. Organy te kontrolują zgodność produktów z przepisami unijnymi i krajowymi.
Do kluczowych elementów Rozporządzenia (WE) nr 1935/2004 należą:
- Bezpieczeństwo zdrowotne: Materiały i wyroby nie mogą uwalniać substancji w ilościach, które mogłyby zagrozić zdrowiu ludzkiemu.
- Zmiany w żywności: Nie mogą powodować niedopuszczalnych zmian w składzie ani jakości organoleptycznej (smak, zapach) żywności.
- Oznakowanie i identyfikowalność: Materiały muszą być odpowiednio oznakowane i umożliwiać śledzenie na wszystkich etapach produkcji i dystrybucji.
Dzięki tym przepisom możliwe jest zapewnienie, że materiały przeznaczone do kontaktu z żywnością są bezpieczne dla konsumentów i spełniają wysokie standardy jakościowe.
Materiały stosowane do wyrobu węży stosowanych do żywności sypkiej.
W przypadku żywności suchej, w myśl przepisom unijnym (EU 10/2011), jest to żywność, którą reprezentuje substancja modelowa E czyli tzw. "TENAX". Artykuły spożywcze reprezentowane przez tą substancje, charakteryzują się tendencją do odrywania podczas przesyłu, zazwyczaj pneumatycznego, małych, mikroskopijnych cząstek materiału, z którego zrobiony jest przewód. Takie oderwane cząstki, będą się mieszać z żywnością, zanieczyszczając ją, doprowadzając do przekroczenia limitów obecności niepożądanych substancji w żywności (tzw. mikroplastiki).
Warto zatem zwrócić uwagę na materiały, które uważane są za „trudnościeralne” a w tej grupie znajdą się zarówno kauczuki, jak i tworzywa termoplastyczne. W celu porównania ich odporności na ścieranie, warto zwrócić uwagę na parametr fizyczny określany jako „ścieralność”.
Zużycie ścierne to proces, który zachodzi, gdy dwie stykające się i przesuwające względem siebie powierzchnie prowadzą do odrywania cząstek materiału. Jest to spowodowane nierównościami na powierzchniach lub obecnością twardych cząsteczek obcego materiału. Charakterystyka tego zjawiska może się znacznie różnić w zależności od wielu czynników, takich jak prędkość przesuwania się powierzchni trących, temperatura, metoda usuwania tworzywa ścieralnego oraz ewentualne równoczesne drgania. To złożone zjawisko jest ważne w kontekście zużycia materiałów w różnych zastosowaniach przemysłowych.
W celu usystematyzowania i porównania ze sobą odporności na substancje ścierne, różnych materiałów stosowanych do wyrobu węży, stosuje się normę dotyczącą sposobu przeprowadzenia badania ISO 4649:2007, która określa metody badania odporności na ścieranie. Jest to standard obowiązujący i aktualny nie tylko w Polsce ale i w Europie, który przypomina tzw. metodę Schoppera.
Badanie polega na umieszczeniu przygotowanej próbki w kształcie walca o ściśle określonych wymiarach (średnica 16 mm, wysokość 6 mm), która jest dociskana płaską powierzchnią z siłą 10 N do obracającego się płótna ściernego z ziarnami tlenku glinu o ziarnistości 60. Próbka powinna być ścierana na dystansie 40 metrów. Badanie przeprowadza się w temperaturze pokojowej.
Zgodnie z tym standardem podaje się ubytek materiału podczas próby i dla różnych materiałów może on osiągać różne parametry. Dla porównania, poniżej przybliżone wartości dla innych materiałów wykorzystywanych do budowy węży, należy pamiętać, że im niższa wartość, tym materiał jest bardziej odporny:
NBR (guma olejoodporna): 120 mm³,
SBR (kauczuk butadienowo-styrenowy): 180 mm³
EPDM (terpolimer etylenowo-propylenowo-dienowy): 250 mm³
NR (kauczuk naturalny): 100 mm³
IIB (kauczuk butylowy): 350 mm³
PA (poliamid): 160 mm³
PE (polietylen): 230 mm³
PVC (polichlorek winilu): 200 mm³
Jednym z materiałów, który osiąga najlepsze wyniki w tej próbie jest poliuretan (PU), dla którego wynosi odpowiednio około 25-40 mm³ dla poliuretanów estrowych i od 30-40 mm³ dla tych otrzymywanych przy poliaddycji z użyciem polieterów.
Istotnym parametrem mechanicznym, dla materiałów które są stosowane do budowy węży, jest również ich wytrzymałość na rozdarcie. Podobnie jak w przypadku pozostałych wartości, które są mierzone dla poszczególnych materiałów, konieczne jest aby zapewnić identyczne warunki do przeprowadzenia testów pozwalające nam określić odporność na rozdarcie. Stosuje się w tym celu normę DIN 53515, która dotyczy testowania gumy, elastomerów oraz folii z tworzyw sztucznych i opisuje sposób przeprowadzenia badania. Taki test opisuje stopień propagacji (wydłużenia się rozdarcia) rozdarcia przy użyciu próbki kątowej Gravesa z nacięciem. Przypomina to przedzieranie kartki papieru, tylko przeprowadzone nie za pomocą rąk, a specjalnie zaprojektowanego przyrządu. Pozwala to na ocenę i porównanie wytrzymałości materiałów na rozdzieranie, co jest kluczowe dla określenia ich trwałości i odporności w różnych zastosowaniach. Jest to szalenie istotne w kontekście definiowania jakości i trwałości produktów gumowych i elastomerowych, a także folii z tworzyw sztucznych, szczególnie w odniesieniu do ich zastosowań zarówno w przemyśle jak i rolnictwie. Dzięki określeniu tego parametru, użytkownik będzie miał informacje, jak wąż będzie zachowywał się podczas użytkowania, w ciężkich warunkach pracy przy przeładunku, gdzie przewody do transportu zboża są narażone na zaczepienie o wystające elementy urządzeń.
Prezentujemy zestawienie przybliżonych wartości odporności na rozdarcie dla różnych materiałów zgodnie z DIN 53515. W tym zestawieniu podajemy wartość w jednostkach siły (Newtonach) potrzebnych do rozdarcia próbek o takich samych parametrach. Im większa wartość, tym większa odporność:
NBR (guma olejoodporna): 25-40 N/mm²
SBR (kauczuk butadienowo-styrenowy): 20-25 N/mm²
EPDM (terpolimer etylenowo-propylenowo-dienowy): 20-30 N/mm²
NR (kauczuk naturalny): 30-40 N/mm²
IIB (kauczuk butylowy): 15-20 N/mm²
PA (poliamid): 30-40 N/mm²
PE (polietylen): 15-25 N/mm²
PVC (polichlorek winilu): 20-30 N/mm²
Dla poliuretanów (PU) na bazie estrów wynik testu waha się w przedziale 60-70 N/m2, natomiast dla polieterowych wynik to 50-65 N/m2.
Biorąc pod uwagę te wartości, PU wydaje się być idealnym materiałem do budowy węży transportujących zboże, jednak należy wziąć pod uwagę również wady takiego rozwiązania. Wersja poliestrowa tego materiału, ma ograniczoną odporność na wilgoć i drobnoustroje, co może znacznie zmniejszać jego żywotność, w warunkach narażenia na warunki atmosferyczne czy kontakt z glebą. Poliuretan wykazuje dobrą odporność na tlen, ozon i światło UV. Jednak intensywne i długotrwałe wystawienie materiału na warunki atmosferyczne spowoduje starzenie się, które prowadzi do jego żółknięcia i utraty właściwości mechanicznych. Generalnie PU na bazie estrów wykazuje się większą odpornością na zjawisko fotooksydacji, ale mniejszą na hydrolizę. Wersja polieterowa, będzie odporna na hydrolizę i mikroby, ale jest bardziej podatna na zjawisko utleniania się pod wpływem światła.
Należy zatem rozważyć węże które mogą mieć mniejszą odporność na ścieranie, czy rozdarcie, ale będą się wykazywały większą odpornością na warunki pracy, które mają wpływ na żywotność, czyli okres w którym wąż może pracować.
Takim rozwiązaniem mogą być węże wykonane z kauczuku naturalnego (NR), czy z mieszaniny tego kauczuku z jego syntetycznym odpowiednikiem, znanym ze stosowania przy produkcji gumy do żucia czyli kauczuku butadienowo-styrenowego (SBR).
Guma naturalna (NR) posiada wysoką odporność na rozciąganie, zimno i jest elastyczna poza tym ma znakomite właściwości dynamiczne, w tym wyjątkowo dużą odporność na ścieranie i rozdarcie. Ponieważ te zalety w takiej kombinacji nie mogą zostać osiągnięte przez syntetyczne elastomery kauczuk naturalny używany jest do dzisiaj. Nie jest odporny na oleje i smary mineralne, promieniowanie UV, ozon i starzenie. Dlatego najczęściej stosowany jest po wewnętrznej stronie węży w połączeniu z innymi rodzajami kauczuku i tworzyw sztucznych tworzących wierzchnią, odporną na warunki atmosferyczne warstwę.
SBR z kolei, to guma o właściwościach elastycznych podobnych do kauczuku naturalnego, ale charakteryzuje się zwiększoną odpornością na działanie czynników atmosferycznych m.in ozonu, wody, czy wysokiej temperatury.
Węże wykonane z ich mieszanin wykazują zarówno świetne właściwości cierne, jak i nie zawierają substancji szkodliwych dla zdrowia i życia, dzięki czemu z łatwością spełniają normy wyznaczone przez obowiązujące rozporządzenia dotyczące materiałów mających kontakt z żywnością. Ponadto materiały te nie mają kłopotów z odpornością na mikroby, glebę, czy hydrolizę.
Innym sposobem aby, nadać wężom właściwej odporności zarówno na ścieranie, jak i specyficzne warunki pracy przy transporcie zboża, jest stosowanie połączeń wielu warstw z różnych materiałów termoplastycznych w jednym wężu. Wewnątrz tego typu produktów stosuje się cienką warstwę poliuretanów, a wytrzymałość na warunki pracy, ciśnienie czy starzenie wynika z zastosowania kombinacji różnych tworzyw sztucznych, głównie PVC.
Warunki pracy przy transporcie zbóż i żywności sypkiej.
Przy rozpatrywaniu warunków pracy przy obsłudze transportu sypkich ziaren zbóż, nie ma większego sensu rozdzielać ich na poszczególne gatunki (pszenica, żyto, owies, jęczmień, ziarna kukurydzy) pomimo tego, iż ziarna te będą posiadać różną gramaturę. Większość z nich jest zbierana z pól podczas żniw za pomocą specjalnych maszyn rolniczych, kombajnów, a następnie transportowane do spichlerzy, silosów, czy magazynów. W zależności od przeznaczenia zboża, mogą być kolejno transportowane do zmielenia w młynach, a później dystrybuowane jako mąka, kasza, czy też po przesianiu jako ziarna, które w swojej pełnej formie są cenionym dodatkiem stosowanym w produkcji np. pieczywa w piekarniach. Podobnymi parametrami użytkowymi muszą wykazywać się przewody, którymi będą transportowane półprodukty otrzymywane w procesie przetwarzania zboża, takie jak otręby, kasze czy odpady powstałe w procesie przesiewania ziarna. Wszystkie te elementy, przy transporcie są silnie i bardzo silnie ciernymi materiałami.
Dla tego typu aplikacji, na żywotność węża będzie miała wpływ grubość zastosowanej ścianki. Zbyt gruba ścianka, będzie ograniczać możliwości manewrowania przewodem przy załadunku i rozładunku, gdzie często za podłączenie do pojazdów transportujących zboże odpowiedzialni są kierowcy, dla których zbyt ciężki przewód, może stanowić problem przy obsłudze. Z kolei, ścianki wykonane z profilów, o zbyt niskiej grubości, czy folie, będą zbyt słabe, aby wytrzymać napór transportowanego medium. Dlatego zalecamy stosowanie węży gładkich wewnątrz, z grubością ścianki od 1,5 milimetra. Wąż powinien być również odporny na wilgoć, mikroby, promieniowanie UV, czy temperatury występujące podczas nagrzewania się przewodów w pełnym słońcu. zwłaszcza gdy jest stosowany na wolnym powietrzu z narażeniem na panujące warunki atmosferyczne.
Ważnym aspektem przy transporcie zboża, jest uwzględnianie podatności materiału na powstawanie statycznej elektryczności i dopuszczenie do pracy w strefach ATEX, gdyż powstający przy przeładunku pył, może podczas pracy gwałtownie się zapalić. Dlatego warto stosować węże antystatyczne, które uchronią użytkownika przed utratą transportowanego zboża, a operatora przed narażeniem zdrowia.
Produkty rekomendowane do transportu zboża, mąki i wentylacji kurzu mącznego
Jednymi z najpopularniejszych węży do transportu zbóż, są węże poliuretanowe.
Wąż POLIURETANO FLEX HD 1.6 EST przeznaczony jest do odsysania bardzo mocno ścierających cząstek takich jak nasiona zbóż, ścinki słomy, kasze, a nawet orzechy etc.. Wąż ma cienkie ścianki i jest falisty, dla ułatwienia transportu sprężyna jest składana i należy go rozciągnąć przed użyciem. Wykonanie z poliuretanu poliestrowego, zapewnia odporność na ścieranie, dzięki czemu wydłużona jest żywotność węża przy pracy ze ścierającymi powierzchnie materiałami. Spirala, powoduje, że wąż może pracować z podciśnieniem, a jednocześnie odprowadza gromadzące się podczas pracy ładunki elektryczne, dzięki temu może pracować w strefach zagrożonych wybuchem ATEX. Wąż jest lekki, dzięki czemu, nawet przy dużych średnicach łatwiej jest nim operować, niż zbrojonymi wężami trudnościeralnymi. Może być wykorzystany w przetwórstwie spożywczym i w innych gałęziach przemysłu.
Kolejną propozycją jest wąż AIRDUC PUR 355 FOOD, transparentny do przemysłu spożywczego i farmaceutycznego, grubość ścianki 1,4-1,5 mm. Wąż zgodny z rozporządzeniem UE 10/2011 (dla stymulatnów E), 1935/2004 oraz 2015/174,dostosowany do przepisów RoHS. FDA 21 CFR 177.2600. Trudno zapalny wg UL94-V2. Odporny na mikroby i hydrolizę. Bardzo elastyczny przeznaczony do transportu materiałów sypkich, jak np. ziarna zbóż, ryż, suche środki spożywcze, mleko w proszku. Wąż jest dopuszczony do kontaktu z żywnością wg. wymogów norm Amerykańskiej Agencji ds. Żywności i Leków FDA 21 CFR 177.2600 oraz 178.2010; bezwonny, bezsmakowy, odporny na mikroby i hydrolizę. Dodatkowo wąż jest zgodny z DIN 26057 Typ 2.
Wąż ESPIRO PU ANTIESTATICO został zaprojektowany z myślą o efektywnym zasysaniu i tłoczeniu suchych, ścierających materiałów, do których możemy zaliczyć nasiona zbóż, ścinki słomy, kaszę czy orzechy. Zastosowanie wewnętrznej powierzchni o gładkiej strukturze umożliwia płynny przepływ medium, eliminując problem odkładania się złogów. Natomiast falista struktura zewnętrzna ułatwia obsługę węża. Materiał, z którego wykonano ten wąż, to poliuretan, który gwarantuje wysoką odporność na ścieranie. Dzięki temu, żywotność węża jest wydłużona, nawet przy intensywnej pracy z materiałami o silnych właściwościach ścierających. Wąż ESPIRO PU ANTIESTATICO posiada spiralę, która umożliwia mu funkcjonowanie pod podciśnieniem. Wąż doskonale sprawdza się w wielu zastosowaniach - zarówno w przetwórstwie spożywczym, jak i w przemyśle, gdzie służy do przesyłania ściernych mieszanek. Dzięki starannie przemyślanej konstrukcji i wykorzystaniu odpowiednich materiałów, wąż jest idealny do pracy w warunkach, gdzie występują stałe, powtarzające się ruchy mechaniczne lub uderzenia. Jest to szczególnie istotne w automatycznych liniach produkcyjnych czy maszynach rolniczych.
Do przesyłu mąki, polecamy wąż AIRDUC PUR 350 FOOD-AS, który jest wężem antystatycznym, poliuretanowym, średniociężkim, odpornym na mikroby, a także ciężkopalnym. Świetnie sprawdza się przy pneumatycznym transporcie materiałów sypkich, materiałów sypkich, jak np. mąka, ryż, suche środki spożywcze, mleko w proszku. Wąż jest dopuszczony do kontaktu z żywnością wg. wymogów norm Amerykańskiej Agencji ds. Żywności i Leków FDA 21 CFR 177.2600 oraz 178.2010; bezwonny, bezsmakowy, odporny na mikroby i hydrolizę. Dodatkowo wąż jest zgodny z DIN 26057 Typ 2.
Kolejnym godnym uwagi wężem jest POLIURETANO FLEX M 0.7 ET zbudowany jest z poliuretanu ze spiralą wykonaną ze stali pokrytej miedzią. Antystatyczny. Stosowany jest przede wszystkim do zasysania powietrza zawierającego średnio ścierające powierzchnie drobiny suchej żywności, takimi jak mąka, skrobia, lub odsysania oparów, dymu, pyłu czy kurzu. Przeznaczony do pracy w przetwórstwie spożywczym i rolnictwie, zwłaszcza w piekarniach, spichlerzach czy młynach. Odporny na ścieranie, lekki. Spełnia normę EU 10/2011 dla stymulantów E. Może pracować w strefach ATEX.
Przy odciągu i wentylacji pyłu mącznego świetnie sprawdzi się wąż z cienkimi ściankami z folii POLIURETANO FLEX 0.4 ET. Jest on zbudowany jest z poliuretanu polieterowego ze spiralą wykonaną ze stali ocynkowanej. Antystatyczny. Stosowany jest przede wszystkim do zasysania oraz tłoczenia powietrza zawierającego lekko ścierające powierzchnie drobiny suchej żywności, takimi jak mąka, skrobia, lub odsysania oparów, dymu, pyłu czy kurzu. Przeznaczony do pracy w przetwórstwie spożywczym i rolnictwie, zwłaszcza w piekarniach, spichlerzach czy młynach. Odporny na ścieranie, bardzo lekki. Spełnia normę EU 10/2011 dla stymulantów E. Może pracować w strefach ATEX dzięki prawidłowo uziemionej spirali ze stali ocynkowanej.
Węże które są stosowane w siewnikach, z uwagi na specyfikę pracy, mogą być wykonane z innych materiałów. Dedykowanym do takiej pracy jest wąż ESPIROSEEDER i ESPIROSEEDER PU. Ma gładkie ścianki wewnątrz, dodatkowo pokryte trudnościeralnym materiałem, co zapobiega tworzeniu się złogów i zatorów oraz znacząco wydłuża żywotność przewodu podczas pracy. Spirala ze sztywnego, odpornego na zgniatanie tworzywa, powoduje że wąż może pracować z podciśnieniem i jest bardziej odporny na uderzenia. Zastosowanie specjalnej formuły tworzywa powoduje że nie dochodzi do nagromadzenia w wężu ładunków elektrycznych.
Warto też zwrócić uwagę na węże z innych materiałów niż poliuretan, tak jak tłoczny wąż SILOCORD®/ALIM, który jest bardzo odpornym na zużycie i elastycznym wężem silosowym z kauczuku. Używany do napełniania i rozładowywania silosów, cystern i ciężarówek, odpowiedni do materiałów suchych powodujących wysokie ścieranie, takich jak zboża, cukier, proszki, pudry, pasze dla zwierząt i różne inne suche produkty spożywcze. Polecamy go wszędzie tam, gdzie niemożliwy jest demontaż przewodu w celu zabezpieczenia go przed wpływem warunków atmosferycznych, np. przy końcówkach rękawów rozładunkowych. Spełnia on kilka norm dotyczących transportu sypkiej żywności, w tym EU 1935-2004, BfR XXI:2002 kat. 4, czy amerykański FDA (CFR 21§ 177.2660). Jego odporność na ścieranie wg ISO 4649 wynosi 100 mm sześciennych. Waż antystatyczny dzięki zastosowaniu miedzianych linek odprowadzających nagromadzone ładunki elektryczne.
Z kolei wąż SILOCORD®/ALIM/SP, jest wersją węża kauczukowego posiadającą stalową spiralę, dzięki czemu jest wężem ssąco tłocznym. Wykonany jest on również z kauczuków i polecany jest wszędzie tam gdzie przy przeładunku zbóż, konieczne jest również zasysanie materiału. Wąż ten również jest zgodny z normami 1935/2004, BfR XXI:2002 kat. 4, czy amerykański FDA (CFR 21§ 177.2660).
Do najpopularniejszych złączy, stosowanych przy przeładunku zboża zalicza się złącza STORZ, znane w Polsce jako złącza strażackie, lub hydrantowe. System ten zyskał popularność jako doskonała alternatywa dla tradycyjnych połączeń gwintowanych, oferując szybkie i szczelne łączenie. Złącza te są przystosowane do pracy zarówno z ciśnieniem, jak i podciśnieniem, do wartości do 16 bar. Umożliwiają one przesyłanie różnorodnych mediów, zarówno płynnych, jak i sypkich, znajdując zastosowanie w cysternach do transportu do napełniania i opróżniania nie tylko cieczy, ale również cierne substancje sypkie. Sprawdzają się one w rolnictwie, ogrodnictwie, przemyśle spożywczym, w portach, stacjach przeładunkowych, a także w systemach transportu pneumatycznego.
Najczęściej przy przeładunku zboża stosowane są złącza z kutego aluminium, jednak zgodnie z wytycznymi PZH, zaleca się ograniczanie kontaktu żywności z glinem, dlatego do kontaktu z żywnością polecamy stosowanie złączy ze stali szlachetnej. Bardzo istotne jest również, aby uszczelki stosowane w takich złączach, posiadały również dopuszczenie do kontaktu z żywnością. W ofercie posiadamy złącza STORZ produkowane w Niemczech od końca XIX wieku przez fabrykę Feuer-Vogel.
Do przesyłania zbóż i nasion w rolnictwie, często stosowany jest również inny system, złączy dźwigniowych Perrot. System ten, to jeden z popularniejszych w Polsce systemów elastycznego łączenia w instalacjach przesyłowych. Złącza te są dwuczęściowe i składają się z części wtykowej (męskiej) oraz gniazdowej (żeńskiej). Część gniazdowa posiada zapięcie oraz w standardzie uszczelkę. W ofercie posiadamy złącza wykonane ze stali ocynkowanej i stali szlachetnej. Początkowo złącza były skonstruowane do systemów przesyłu wody i w instalacjach nawadniających, obecnie znalazły szersze zastosowanie w rolnictwie.
Do zalet wykorzystania tego systemu złączy w instalacjach przesyłowych należą m. in.: łatwe łączenie złączy tylko za pomocą jednej ręki, szeroki zakres rozmiarów, obustronne połączenie pod kątem do 15° oraz pełna szczelność również przy zanieczyszczonych złączach. Podobnie jak w przypadku innych złączy, uszczelki które zastosujemy w tych złączach powinny mieć dopuszczenie do kontaktu z żywnością.
Podsumowanie
Przy transporcie zbóż, zachęcamy do stosowania węży i urządzeń, posiadających właściwe dopuszczenia do kontaktu z suchą żywnością, aby zapewnić wysoką jakość transportu produkowanej żywności i nie narażać się na kary stosowane przez instytucje kontroli żywności. Dodatkowo zachęcamy do zadbania o bezpieczeństwo podczas transportu zboża, stosując prawidłowo uziemienie węży, co pozwoli uniknąć niepożądanych wyładowań elektrycznych podczas przeładunku.
Nasi doradcy techniczni pomogą Państwu dobrać odpowiedni sprzęt do stosowanej przez Państwa aplikacji. Do każdego zakupionego towaru, załączamy deklaracje zgodności z parametrami określonymi przez producentów, podając również odpowiednie numery certyfikatów i dopuszczeń, jeżeli takowe są przez Państwa wymagane. Zachęcamy do współpracy zarówno przedsiębiorców zajmujących się utrzymaniem ruchu w przemyśle spożywczym, jak i indywidualnych odbiorców i producentów żywności do współpracy.
red. Rafał Tomasik
fot. tytułowa - freepik.pl
JAKOŚĆ
Ponad 7500 rodzajów
węży i złączy
Blisko 25 lat
doświadczenia
95% asortymentu realizujemy
od 24h do 7 dni roboczych
Potrzebują Państwo porady technicznej?
Prosimy o kontakt, pomożemy Państwu fachowym doradztwem:
(+48) 75 615 20 30 biuro@intertech.info.pl