Złącze CAMLOCK - Typ A - Część Męska z Gwintem Wewnętrznym - DIN 2828 - DIN EN 14220-7

• Materiał: stal szlachetna AISI 316.
• Medium: agresywne.
• Uszczelnienie gwintu: PTFE.
• Gwint: DIN EN ISO 228-1 G (lub BSPP) – gwint rurowy Whitwortha, walcowy.

Właściwości użytych materiałów i zastosowanie.

Złącze "Kamlok EN 14420" męskie typ A z gwintem wewnętrznym (żeńskim) wykonane ze stali szlachetnej (AISI 316), z białym uszczelnieniem gwintu z PTFE.

Ogólne właściwości materiałów:

Stal Szlachetna to grupa stopów żelaza, potocznie rozumianych również jako stal nierdzewna, odróżniająca się jednak od niej procesem wytapiania wyłącznie metodami charakteryzującymi się wysokim stopniem czystości dodatków. Stal ta charakteryzuje się bardzo dobrą odpornością na czynniki powodujące korozję, takie jak powietrze atmosferyczne, rozcieńczone kwasy, roztwory alkaliczne, słona woda morska czy chemikalia. Podobnie jak w przypadku stali nierdzewnej, podlega ona normalizacji. Najpopularniejsze są Europejska Norma 10088, Amerykańska Norma AISI czy popularna Niemiecka Norma DIN.

Przykładem stopu stali szlachetnej jest stal 1.4408 (AISI 316), w której skład wchodzi od 18 do 20 % chromu, od 9 do 12 % niklu, od 2 do 2,5 % molibdenu, a zawartość węgla nie przekracza 0,07 %. Do jej zalet należą doskonała odporność na korozję i kwasoodporność.

Uszczelnienie gwintu z PTFE czyli Teflonu (Politetrafluoroetylenu), który odporny jest na prawie wszystkie media, niezależnie od tego czy dotyczy to rozpuszczalników, zasad, kwasów czy innych płynów lub gazów. PTFE posiada znakomite właściwości ślizgowe i może być używany w szerokim zakresie temperatur od -20°C do 260°C, krótkotrwale do 300°C. PTFE nie należy stosować przy ciśnieniu powyżej 100 bar.

Zastosowanie

System „Kamlok”/”Camlock” to jeden z najbardziej znanych i rozpowszechnionych systemów złączy przemysłowych. Europejska norma EN 14420-7 została zatwierdzona przez CEN we wrześniu 2004 r. Stosuje się ją do szybkozłączy KAMLOK/CAMLOCK wyprodukowanych zgodnie z amerykańską normą wojskową MIL-C-27487, ale nie dotyczy ona strony przyłącza węża (króćca / tulei), tylko roboczej części złączki (czyli gniazda w części żeńskiej lub wtyku w części męskiej). Złącza zgodne z EN 14420-7 są wymienne z połączeniami wyprodukowanymi zgodnie z oryginalnym standardem MIL-C-27487, ale różnią się pod względem konstrukcji końcówki do węża (gładki króciec, bez karbów, w złączu typ C i typ E), gwintu i numeru części. Do części z gwintem wewnętrznym dodano płaskie uszczelnienie gwintu oraz gładki króciec do węża zgodny z normą EN 14420-7 / DIN 2828 do montażu z obejmami skorupowymi zgodnymi z normą EN 14420-3 / DIN 2817. Złącza typ C i typ E posiadają pierścień kołnierzowy, umożliwiający szczelniejszy zacisk obejmy skorupowej EN14420-3. Obejma wyposażona jest w zaczep za kołnierzem, zmniejszający ryzyko wyrwania się węża. Zaciski skorupowe wg. normy EN14420-3 stanowią oddzielną część złączy. Dzięki opływowej konstrukcji i osadzeniu śrub montażowych wewnątrz skorupy, zmniejszono ryzyko zranienia operatora.

Uwaga! Pomimo podobnej budowy, złącza w tym systemie nie nadają się od przesyłu tynku, zapraw i betonu, które stanowią osobną klasę złączy i nie są kompatybilne z systemem „Kamlok”