Zawór Kulowy STORZ - Zawór do Złączy Storz

Właściwości użytych materiałów i zastosowanie.

Rozdzielacz dwudrożny z aluminiowymi złączami obrotowymi "Storz" (Strażackie), z uszczelką z NBR.

Ogólne właściwości materiałów:

Stopy aluminium, poza glinem zawierają cynk, miedź, krzem, mangan i wiele innych metali. Charakteryzują się dużą wytrzymałością i twardością, oraz niską wagą. Dzięki odporności na korozję i małą gęstość, używa się tego materiału do wyrobu złączy niskociśnieniowych wszędzie tam, gdzie istotna jest niska waga produktu, czyli np. w systemach hydraulicznych, w przemyśle samochodowym, lotniczym, w automatyce i cybernetyce. Dzięki zastosowaniu techniki zwanej anodowaniem, zwiększa się odporność stopu na zużycie, czy przetarcie. Stopy te charakteryzują się również dobrą odpornością chemiczną na przesyłane media, dzięki czemu często polecane są w połączeniu z przewodami z tworzyw sztucznych.

Zaleca się stosowanie złączy z aluminium kutego. Złącza strażackie z takiego materiału wykazują większą odporność na uderzenia, a zaczepy są bardziej odporne na zrywanie, pozwalają na mocniejsze zaciśnięcie złącza czego efektem jest pewniejsze połączenie. Większa odporność mechaniczna materiału oznacza dłuższą żywotność przewodu, a co za tym idzie oszczędność ekonomiczną w porównaniu do częstej wymiany złączy o niższej cenie, i niższych parametrach odpornościowych.

NBR zwany potocznie gumą olejoodporną jest kopolimerem butadienu i akrylonitrylu, procentowy skład tych związków decyduje o jej odporności na oleje i niską temperaturę. Może pracować od -20°C do +70°C dla gorącej wody, czy nawet +164°C dla pary wodnej. Guma ta wykazuje odporność na oleje silnikowe, opałowe, transformatorowe, smary, płyny hydrauliczne, węglowodory alifatyczne, propan, butan, benzynę, alkohole, wodne roztwory soli, rozcieńczone kwasy i zasady w niewysokich temperaturach. Świetnie pracuje w ścisku, przy dużych ciśnieniach. Guma ta wykazuje niską odporność na oleje i smary silikonowe, płyny hamulcowe na bazie glikolu, ciecze hydrauliczne typu HFD, stężone kwasy i ługi, węglowodory aromatyczne i chlorowane (np. benzen, tri), estry.

Stal nierdzewna (stal szlachetna) to grupa stopów żelaza o specjalnych właściwościach fizykochemicznych, w tym przede wszystkim stopy odporne na korozję ze strony takich czynników jak powietrze atmosferyczne, rozcieńczone kwasy czy roztwory alkaliczne. Stal nierdzewna zawiera żelazo, chrom, mangan, krzem i węgiel, a w wielu przypadkach znaczne ilości niklu i molibdenu. Właściwość nierdzewności uzyskuje się przez stosowanie odpowiednich dodatków stopowych, ilość i rodzaj tych dodatków jest określona przepisami i normami. Najpopularniejsze są Europejska Norma 10088, Amerykańska Norma AISI czy popularna Niemiecka Norma DIN. Pierwiastki te reagują z tlenem z wody i powietrza, tworząc bardzo cienką, stabilną powłokę składającą się z takich produktów korozji jak tlenki metali i wodorotlenki. W tworzeniu tej powłoki produktów korozji dominującą rolę odgrywa chrom, reagując z tlenem. Wyższa zawartość chromu w stali daje lepszą odporność na korozję. Odbywa się to skokowo, gdyż odporność na korozję całości stopu zaczyna się od wartości co najmniej 13 % tego metalu. Odporność ta ulega dalszemu podwyższeniu po dodaniu molibdenu. Dodatek niklu ma na celu uzyskanie struktury austenitycznej stali, co ułatwia jej obróbkę plastyczną na zimno i spawanie. Nikiel podwyższa odporność stopu na korozję w warunkach kontaktu z kwasami solnym i siarkowym czy wodą morską.

Zastosowanie