Zawór Kulowy - do Wody Pitnej - z Gwintem Zewnętrznym - z Mosiądzu Niklowanego - KARASTO

• Materiał: Korpus: Mosiądz CW617N niklowany; kula: mosiądz CW617N chromowany. Wrzeciono: mosiądz CW614N; dźwignia, stalowa, pokryta tworzywem.
• Temperatura pracy: Woda od 0 °C do +100 °C; powietrze od -20 °C do +100 °C.
• Uszczelnienie: Kula z pierścieniami z PTFE. Wrzeciono z O-ringiem z FKM (fluoroelastomer) zgodnie z DIN ISO 1629 i dwa O-ringi z NBR.
• Uwagi: Przeznaczony do wody pitnej z Atestem DIN DVGW.
• Gwint: EN 10266

Właściwości użytych materiałów i zastosowanie.

Zawór kulowy z gwintem zewnętrznym i wewnętrznym z pełnym przepływem do wody pitnej, z mosiądzu niklowanego, z elementami ze stali i uszczelkami z PTFE, FKM i NBR.

Ogólne właściwości materiałów:

Mosiądz niklowany stosuje się dla zachowania fizycznych właściwości którymi charakteryzuje się mosiądz, ale potrzebna jest odporność powierzchni wyrobu na śniedzenie, czyli zjawisko korozji metalu, oraz zabezpiecza przed zjawiskiem odcynkowania, które polega na wypłukiwaniu ze struktury stopu atomów cynku. Dochodzi do tego zjawiska w środowisku zawierającym chlor, który rozpuszcza cynk i doprowadza do zgąbczenia materiału. Taki materiał traci wówczas wytrzymałość, co może skutkować w przypadku przewodów przesyłowych, uszkodzeniem mienia, zdrowia a nawet życia operatorów. Na odcynkowanie mosiądzu wpływ ma również praca przy wysokich temperaturach, oraz w kwaśnym środowisku (substancje o niskim pH). Nałożona na mosiądz warstwa ochronna z czasem ulega mechanicznemu ścieraniu. Zwykle ten proces jest bardzo powolny i może trwać kilka lat.

Elementy wykonane z tego materiału znajdują zastosowanie zwłaszcza przy przesyle niskociśnieniowym w niskich temperaturach. Najczęściej stosowany do wody i nieagresywnych mediów w ogrodnictwie, w rolnictwie i przy lekkich zastosowaniach przemysłowych, zwłaszcza związanych z utrzymaniem czystości. Mosiądz może być również wykorzystywany w instalacjach do przesyłu nieagresywnych mediów gazowych. Materiał ten jest odporny na warunki atmosferyczne i promieniowanie UV, jednak nie zaleca się narażenia go na szybkie ścieranie mechaniczne.

Politetrafluoroetylen czyli PTFE to polimer fluorowy, który otrzymuje się poprzez polimeryzację tetrafluoroetylenu. Materiał powszechnie znany pod nazwą handlową teflon, ale również polyflon czy tarflen. Jest termoplastem o wysokiej sprawności i właściwościach semikrystalicznych. Materiał ten uważa się za jeden z najbardziej stabilnych termicznie, wyróżnia się bardzo dużą odpornością na działanie niemal każdego znanego pierwiastka, związku chemicznego czy rozpuszczalnika. Stosowany jest między innymi do wyrobu aparatury chemicznej, do budowy maszyn, w kriotechnice, technice filtracyjnej, medycznej czy w przemyśle spożywczym.

Viton oznaczany jako FPM lub FKM to Fluoroelastomer, który posiada dobrą odporność na wiele olejów, paliw, rozpuszczalników, kwasów i inne agresywne media. Należy również podkreślić bardzo dobrą odporność Vitonu na warunki atmosferyczne czy niepalność. Kauczuk ten jest kopolimerem monomerów zawierających fluor, w tym głównie fluorek winilidenu i sześciofluoropropylenu lub fluorku winilidenu i trójchloroetylenu. Jego nazwa jest zastrzeżona przez firmę DuPont .Kauczuk fluorowy nie jest odporny na stężone kwasy organiczne, ketony, estry i etery małocząsteczkowe (np. octan etylu, doksan), stężone roztwory ługu sodowego i kwasów oraz gorącą wodę i parę wodną. Uszczelki na bazie Vitonu wyróżniają się stabilnością wymiarów oraz wykazują się właściwościami samosmarującymi.

NBR zwany potocznie gumą olejoodporną jest kopolimerem butadienu i akrylonitrylu, procentowy skład tych związków decyduje o jej odporności na oleje i niską temperaturę. Może pracować od -20°C do +70°C dla gorącej wody, czy nawet +164°C dla pary wodnej. Guma ta wykazuje odporność na oleje silnikowe, opałowe, transformatorowe, smary, płyny hydrauliczne, węglowodory alifatyczne, propan, butan, benzynę, alkohole, wodne roztwory soli, rozcieńczone kwasy i zasady w niewysokich temperaturach. Świetnie pracuje w ścisku, przy dużych ciśnieniach. Guma ta wykazuje niską odporność na oleje i smary silikonowe, płyny hamulcowe na bazie glikolu, ciecze hydrauliczne typu HFD, stężone kwasy i ługi, węglowodory aromatyczne i chlorowane (np. benzen, tri), estry.

Normy

DVGW – To "Niemieckie Stowarzyszenie Techniczno-Naukowe Gazu i Wody”, które odpowiada że regulacje dotyczące wszystkiego co związane jest z zaopatrzeniem i przesyłem gazu i wody. Złącza spełniają wymogi zawarte w DVGW W270, które dotyczą materiałów, które mają być stosowane w kontakcie z wodą pitną. Norma ta określa sposób sprawdzania, czy, i w jakim stopniu dochodzi do rozwoju drobnoustrojów na materiałach w kontakcie z wodą pitną, oraz migracji materiału do wody pitnej podczas testu. Przeprowadza się go według ściśle określonych parametrów na jego próbkach. Tożsamą normą europejską jest EN 16421, która przewiduje dokładnie takie same warunki dopuszczenia materiałów do transportu wody pitnej dla ludzi. 

Aprobata KTW (z niemieckiego “Kunststoffe im Trinkwasser”) to wymagania dla tworzyw sztucznych mających kontakt z wodą pitną, które muszą spełniać. Do najważniejszych wymogów należy migracja cząsteczek z materiałów mających kontakt z wodą pitną, do tejże wody, która nie powinna mieć zbyt dużego wpływu na jej właściwości. Wymogi te określają również wpływ na rozwój mikroorganizmów i alg, które mogą znacząco zmienić przydatność wody do spożycia.

Norma ISO 1629 dotyczy stosowania nazewnictwa i sposobu oznaczania kauczuków, na podstawie budowy chemicznej ich łańcuchów polimerowych, aby usystematyzować i ułatwić rozpoznawalność tego typu materiałów w handlu.

Produkt zgodny z rozporządzeniem Parlamentu i Rady Unii Europejskiej (UE) 2019/1021, które dotyczy trwałych zanieczyszczeń organicznych, mogących na trwałe przenikać do środowiska, czy organizmów żywych. Zgodnie z tym rozporządzeniem, oraz zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1907/2006 (znanym jako REACH) wyroby proponowane przez producenta, spełniają normy ilościowe zawartych substancji. Pełna treść rozporządzenia w języku polskim dostępna tutaj >>>

Zgodnie z art. 33 rozporządzenia (EC) nr 1907/2006, zwanym rozporządzeniem REACH, producent informuje, iż użyty do produkcji złączek mosiądz, może zawierać więcej niż 0,1% masy całkowitej Ołowiu (Pb), który figuruje na tzw. "Liście Kandydatów" substancji wzbudzających szczególnie duże obawy (SVHC). Ołów uważany jest za substancje niebezpieczną i figuruje pod numerem CAS: 7439-92-1. Pełny wykaz substancji znajduje się na stronie Agencji Chemikaliów Parlamentu Europejskiego, dostępnej tutaj >>>

Zastosowanie:

Ponieważ zawór działa na zasadzie otwórz / zamknij, nie nadaje się do regulacji siły przepływu strumienia medium, co jednocześnie zapobiega jego „przeciekaniu”, które łatwo przeoczyć. Zawór w momencie gdy stwierdzimy drobne wycieki, jest niesprawny i wymaga wymiany.

Zawory przeznaczone są do przesyłu wysokiej jakości wody pitnej. Elementy do takiego transportu, muszą spełniać restrykcyjne parametry, zarówno pod względem higieny, jak i przenikania cząstek złączy do medium, co badane jest przez instytucje powołane w tym celu. Złącza te znajdą zastosowanie w przemyśle spożywczym i wszędzie tam, gdzie konieczny jest transport wody pitnej dla człowieka. Zawory mogą być stosowane również w instalacjach przesyłowych w handlu, czy produkcji żywności, oraz w instalacjach służących do utrzymania czystości w przemyśle spożywczym, gdy wymagają tego przepisy.