Normy techniczne, takie jak EN 14420-6 dotycząca szybkozłączy cysternowych (szybkozłącza TW), są wprowadzane w celu zapewnienia jednolitych standardów w zakresie jakości, bezpieczeństwa, wydajności, wymiarów oraz metod testowania dla określonych produktów lub procesów. Celowość wprowadzania takich norm jest wielowymiarowa:
-
Bezpieczeństwo: Normy określają parametry, takie jak zakres ciśnienia roboczego i temperatury, co gwarantuje, że złącza będą bezpieczne w użytkowaniu do określonych zastosowań.
-
Wymienność: Dzięki ujednoliceniu wymiarów złączy, produkty różnych producentów są kompatybilne, co ułatwia wymianę i serwisowanie.
-
Jakość: Określenie materiałów, z których mają być wykonane złącza, zapewnia ich trwałość i odporność na korozję oraz inne czynniki zewnętrzne.
-
Komunikacja: Normy stanowią wspólny język dla producentów, dostawców i użytkowników, co ułatwia porównywanie produktów i usług.
-
Ochrona środowiska: Ustalając warunki, w jakich złącza mogą być stosowane, normy przyczyniają się do ochrony środowiska, np. poprzez zapobieganie wyciekom szkodliwych substancji.
-
Efektywność ekonomiczna: Ułatwiają one produkcję masową i obniżają koszty, ponieważ producenci mogą produkować części do złączy, które będą pasować do wielu różnych systemów na szerokim rynku.
-
Innowacyjność: Normy mogą również stymulować innowacje, ponieważ ustanawiają minimalne wymagania, zachęcając producentów do ich przekraczania i ulepszania swoich produktów.
W przypadku normy EN 14420-6, szczególnie ważna jest jej rola w zapewnieniu, że złącza TW będą bezpiecznie przesyłać różnorodne media, co jest kluczowe w przemyśle petrochemicznym, spożywczym, farmaceutycznym i innych sektorach, gdzie transport substancji w wymienionych warunkach jest codzienną praktyką.
Norma EN 14420-6 zastąpiła niemiecką normę DIN 28450.
Norma EN14420-3 z kolei dotyczy konkretnie właściwych parametrów technicznych dla gładkich króćców stosowanych z obejmami skorupowymi, oraz tych obejm, materiałów z jakich są wykonane.
Montaż przewodów
Na zamówienie klienta, przygotowaliśmy przewody ze złączami TW, oparte na wężu TURBOCORD. Zastosowany wąż charakteryzuje się bardzo grubymi ściankami, wykonanymi z materiałów odpornych na ścierne medium sypkie (mieszanka kauczuku naturalnego i odpornego na ścieranie SBR). Węże te poleca się zwłaszcza do transportu piasku, kwarcu, szkła czy korundu, czyli substancji często używanych do procesu piaskowania i śrutowania. Ponadto, materiały z których wykonano wąż wykazują się przewodzeniem i odprowadzaniem gromadzących się podczas pracy węża ładunków elektrostatycznych.
Zastosowanie w tych przewodach złączy w systemie TW, wiąże się przede wszystkim z ich uniwersalnością zastosowania w wielu miejscach przeładunkowych, co pozwala na skuteczny i wytrzymały sposób instalacji przyłączy do załadunku i rozładunku bez potrzeby stosowania dodatkowych redukcji i przejściówek. Zastosowanie obejmy skorupowej, to najpewniejszy sposób montażu złączy w wężu o tak grubych ściankach, bez obaw o "wydmuchanie" króćca z węża podczas pracy.
Montaż obejm odbywa się dwuetapowo. Najpierw, obejmy są skręcane wstępnie na króćcu, opierając się zaczepem na pierścieniu bezpieczeństwa. Następnie tak przygotowane przewody należy pozostawić na kilka godzin, w temperaturze pokojowej, aby materiał węża mógł się prawidłowo ułożyć w przestrzeni pomiędzy króćcem, a obejmą. Dopiero po takim "ułożeniu" się kauczuku, należy przeprowadzić ponowne dokręcenie śrub w obejmie, aby z jednej strony nie uszkodzić przewodu podczas montażu, a z drugiej aby zapewnić odpowiedni i równomierny ścisk na końcówce węża. Śruby obejmy dokręca się na skos, dla równomiernego rozłożenia naprężeń. Pamiętać należy również o tym, że należy okresowo, sprawdzać stan przyłączy i zacisku obejm skorupowych, gdyż przewód podczas pracy, może zmieniać swoje parametry, co może poskutkować osłabieniem połączenia.
Powyższy schemat objaśnia zasadę na jakiej obejma skorupowa, zaciska się na gładkim króćcu do węża. Istotne dla prawidłowej pracy złącza jest pozostawienie wolnej przestrzeni pomiędzy pierścieniem zaczepowym, a gumowym wężem, co umożliwi mu ułożenie się przy zaciskaniu obejmy. Wewnętrzne karby, znajdujące się w obejmie skorupowej, dodatkowo powodują równomierne zaciśnięcie się na ściankach węża na całej długości króćca, gdy nadmiar wypchniętego przez karby materiału wypełni przestrzeń pomiędzy zewnętrzną warstwą węża a wnętrzem obejmy.
Pośpieszne i niechlujne skręcenie obejm może skutkować nieszczelnością przewodu, uszkodzeniem końcówek i narażeniem operatora na niebezpieczeństwo, lub na poważne straty przy przesyle często cennego medium. Schemat pokazuje, iż zbyt głębokie naciągniecie węża, może uniemożliwić jego prawidłowe ułożenie się podczas montażu, a zbyt mocne skręcanie może uszkodzić zarówno wąż, jak i obejmę. Poza tym siła skręcenia, będzie ograniczona zewnętrzną średnicą pierścienia zaczepowego. Należy pamiętać, iż materiał, z którego wykonany jest wąż, potrzebuje czasu, aby się odpowiednio poddać twardym elementom obejmy. Skręcenie jednorazowe "na siłę" może wąż uszkodzić, wrzynając się nierównomiernie w jego ścianki, co jest równoznaczne z uszkodzeniem jego struktury, a nawet przecięciem.
Zaletą takiego sposobu montażu przewodów, w porównaniu np. do tulei zaciskowych jest możliwość naprawy końcówek, bez potrzeby używania specjalistycznych urządzeń i możliwość wielokrotnego używania zarówno obejm jak i króćców.